ป้ายกำกับ: พระอารามหลวง

ตำบลนครชุม อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร
๑.วัดพระบรมธาตุเจดียารามเป็นวัดเก่าแก่ ตั้งแต่สมัยเมื่อ ๖๐๐ กว่าปีที่แล้ว (ยุคสุโขทัย) ดินแดนบริเวณนี้ มีชื่อว่า “นครชุม” และวัดแห่งนี้ก็เป็น พระอารามหลวงประจำเมืองนครชุมมาแต่สมัยนั้น จากข้อมูลประวัติศาสตร์ที่ค้นพบจากหลักศิลาจารึก หลักที่ ๓ (จารึกนครชุม) ได้บันทึกไว้ว่า พระยาลิไท แห่งราชวงษ์สุโขทัย โปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระบรมธาตุเจดีย์เพื่อประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ และปลูกพระศรีมหาโพธิ์จากลังกา ณ วัดพระบรมธาตุเจดียารามเมื่อปี พ.ศ. ๑๙๐๐ ภายในวัดมีเจดีย์ขนาดใหญ่ที่เรียกว่า “พระบรมธาตุเจดีย์” เป็นเจดีย์เก่าแก่ตั้งแต่สมัยสุโขทัยเช่นกันกับตัววัด พระเจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ (ดอกบัวตูม) ตั้งเรียงกันสามองค์อยู่บนฐานเดียวกัน โดยองค์กลางของพระเจดีย์นั้นประดิษฐาน พระบรมสารีริกธาตุ ๙ องค์อยู่ภายในภาชนะเงินรูปสำเภา พระเจดีย์องค์ปัจจุบันเป็นพระเจดีย์ทรงมอญซึ่งได้รับการบูรณะขึ้นภายหลัง สิ่งสำคัญอีกอย่างในวัดคือ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ซึ่งชาวกำแพงเพชรเชื่อกันว่าเป็นต้นพระศรีมหาโพธิ์ที่พระยาลิไททรงปลูก เมื่อ พ.ศ.๑๙๐๐ เป็นต้นโพธิ์ขนาดใหญ่ ประมาณ ๙ คน นอกจากนี้ภายในมีศาสนสถานที่สำคัญมากมาย ได้แก่ พระบรมราชานุสาวรีย์พระมหาธรรมราชาที่ ๑ (พระยาลิไท) ต้นพระศรีมหาโพธิ์ อุโบสถหลังเก่า พระวิหาร วิหารพระนอน ศาลาเรือนไทย นอกจากนี้ยังมีศาลาการเปรียญที่ใช้เป็นศูนย์วัฒนธรรมไทยสายใยชุมชน เพื่อให้เป็นแหล่งความรู้แก่ชุมชนอีกด้วย โดยในปัจจุบันนี้จะมีกิจกรรม สวดมนต์ธรรมจักรซันเดย์ ในทุกวันอาทิตย์ที่ลานองค์พระธาตุ เวลา ๑๘.๐๐ น. ๒.วันเวลา เปิด/ปิด ทุกวัน ๐๙.๐๐ น. – ๑๗.๐๐ น.
๓.ค่าธรรมเนียมเข้าสถานที่ –
๔.เบอร์โทรศัพท์ ติดต่อสอบถาม
๐๘ ๑๗๘๕ ๓๘๒๖
๕.ช่องทางออนไลน์ Facebook : วัดพระบรมธาตุ กำแพงเพชร
๖.สิ่งอำนวยความสะดวก ห้องน้ำ /ที่จอดรถ /ที่จอดรถ

ที่มา กระทรวงวัฒนธรรม

ที่ตั้ง 47 ถนนกาฬสินธุ์ ตำบลกาฬสินธุ์ อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์

๑.เป็นวัดเก่าแก่คู่บ้านคู่เมือง และเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธ สัมฤทธิ์นิรโรคันตราย หรือหลวงพ่อองค์ดำ ที่เป็นพระคู่บ้านคู่เมืองของชาวกาฬสินธุ์ โดยมีความเป็นมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๑ กวาดต้อนประชาชนชาวผู้ไทมาจากลาว ประเทศลาวมีบ่อคำแดงมากบริเวณสะหวันนะเขต มีคณะที่อพยพมาจากประเทศลาวไปอยู่ที่เมืองภูแล่นช้าง ซึ่งปัจจุบันคือตำบลนาขาม อำเภอนาดู จังหวัดกาพสินธุ์ และญาคูกิวซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์ ได้นำทองแดงและทองคำที่ได้มาจากประเทศลาวเพื่อประกอบพิธีหล่อองค์พระพุทธรูปเมื่อ พ.ศ. 2353 โดยมีช่างจากล้านนาโบราณที่เชี่ยวชาญมาช่วยในการหล่อ แต่ว่าทองแดงไม่พอจึงกลับไปเอาทองแดงอีกครั้ง เมื่อหล่อองค์พระพุทธรูปเสร็จปรากฏว่าทองแดง ที่ใช้เป็นส่วนประกอบของพระพุทธรูปนั้นทำปฏิกิริยากับออกซิเจนในอากาศทำให้เกิดปฏิกิริยาออกชิเดชั่น เกิดเป็นสนิมสีดำ เกาะติดรอบพระพุทธรูป เมื่อชัดสนิมออกแล้วก็จะเห็นสีของทองแดงแต่เมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ก็กลับมาเป็นสีดำเช่นเดิม ชาวบ้านจึงเรียกพระพุทธรูปนี้ว่า หลวงพ่อองค์ดำต่อมาได้มีการนำไปประดิบฐานที่วัดนาขาม และในสมัยพระยาชัยสุนทร(เก) เจ้าเมืองกาฬสินธุ์ องค์ที่ 11 ได้เดินทางไปตรวจราชการที่บ้านนาขาม แล้วได้พบเห็นหลวงพ่อองค์ดำที่วัดนาขาม เป็นพระที่มีลักษณะงดงาม จึงมีความต้องการที่จะนำไปประดิษฐานไว้ที่โฮงผู้ว่าฯ (จวนผู้ว่าฯ)และก็ได้เกิดเหตุอาเพศต่างๆมากมาย จึงได้นำไปประดิษฐานไว้ที่วัดกลาง ปาฏิหาริย์ต่างๆ
๒.วัน/เวลา/ช่วงเวลา เปิด-ปิด ของสถานที่
เปิดให้บริการทุกวัน ตั้งแต่เวลา ๐๕.๓๐-๒๑.๐๐ น.
๓.ค่าธรรมเนียมเข้าสถานที่/ค่าบริการต่าง ๆ –
๔.เบอร์โทรศัพท์ ติดต่อสอบถาม พระครูปัญญามัชฌิมานุกูล ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดกลาง เบอร์ 09 8654 5789
๕.ช่องทางออนไลน์ มีเพจ:วัดกลางพระอารามหลวง, พระครูปัญญามัชฌิมานุกูล
๖.สิ่งอำนวยความสะดวก/ห้องน้ำ/ทางลาด/ที่จอดรถ/ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว/ร้านอาหาร

ที่มา กระทรวงวัฒนธรรม

เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ และเป็นวัดประจำจังหวัดกระบี่ สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๔๔๓ เป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนาและศูนย์กลางการศึกษาพระปริยัติธรรมของคณะสงฆ์จังหวัดกระบี่ มาตั้งแต่พุทธศักราช ๒๔๕๕ จนถึงปัจจุบัน ลักษณะภายนอกของวัดแก้วโกรวาราม ถือได้ว่าเป็นสถาปัตยกรรมศาสนา โดยเฉพาะ พระอุโบสถสีขาวหลังใหญ่ ตั้งอยู่บนเนินดิน ที่มีการสร้างใหม่และออกแบบได้อย่างสวยงามมาก ทางเดินขึ้นบันไดพญานาคเป็นลานเรียบๆ ก่อนที่จะขึ้นบันไดช่วงสุดท้าย ที่เริ่มจะเพิ่มระดับความชันตามสภาพภูมิประเทศ ส่วนภายในของพระอุโบสถเมื่อเข้ามาก็จะพบพระประธานองค์ใหญ่ ส่วนด้านฝาผนังก็จะมีจิตรกรรมฝาผนังที่สวยงามมาก ภาพจิตรกรรมฝาผนังรอบด้าน ประกอบไปด้วยภาพสำคัญ ๆ ดังนี้ พระแม่ธรณีบีบมวยผม, พระศาสดาประสูติ, พระโพธิสัตว์ประทับเสวยรมย์ อยู่บนสวรรค์ชั้นดุสิต ก่อนเสด็จลงมาเป็นพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นผลงานของศิลปินแห่งชาติ นายภิญโญ สุวรรณคีรี

ที่มา กระทรวงวัฒนธรรม